www.aplikacja2007.fora.pl

Magdaj

a ja cóż...z uporem godnym maniaka;)
może ktoś się przejdzie jednak:)

LABORATORIUM DRAMATU - Warszawa, Mokotów ul. Olesińska 21.

LABORATORIUM DRAMATU - REPERTUAR OD 1 DO 8 LISTOPADA

3,4 listopada – godz. 19.00 „Absynt” Magdy Fertacz
5 lisopada + gody. 19.00 „Szalona Greta” Stanisława Grochowiaka – czytanie dramatu

Absynt – Magda Fertacz
Karolina kończy studia i planuje ślub. Jednak to nie symboliczny koniec dzieciństwa ją czeka, lecz koniec życia. Karolina bowiem zakłada suknię ślubną by popełnić samobójstwo. Co złożyło się na to, że młoda kobieta na progu dorosłości, w początku XXI wieku, traci motywację do życia? Reżyseria: Aldona Figura Obsada: Matylda Paszczenko, Maria Maj, Zdzisław Wardejn, Dariusz Kowalski/Mariusz Drężek, Robert. T. Majewski, Michał Czachor/ Marcin Hycnar

„Szalona Greta” Stanisława Grochowiaka – Czytanie dramatu (cykl „Stwarzanie światów, czyli walka z lękiem”)
"Dulle Griet" (1975) to ostatnia sztuka Stanisława Grochowiaka, grana jako "Szalona Greta". To groteskowy obraz świata na opak, dramat o ferowaniu wyroków, instrumentalizacji kontaktów międzyludzkich i ironii losu. Tytuł nawiązuje do obrazu Bruegla.
Kanwą dramatu jest prawdziwa historia, która zdarzyła się w wiosce pod Paryżem. Główna bohaterka - Greta Baker zostaje oskarżona o wymordowanie swojej trzynastoosobowej rodziny, dowodem zbrodni jest arszenik wykryty przy ekshumacji zwłok. Śledztwo przybiera jednak niespodziewany obrót. Reżyseria Giovanni Castellanos.
Cykl „Stwarzanie światów, czyli Walka z lękiem” to próba powrotu do polskich dramatów, które zostały napisane w poprzednim wieku i różnych względów, nie były często po 1945 wystawiane i nie przedarły się do szerszej świadomości. Tymczasem każdy z nich niesie ważne przesłanie i jest ciekawy dramaturgicznie. Autorom tych tekstów towarzyszy poczucie lęku i niepewności.
Z drugiej strony te dramaty pokazują, że sztuka nie poddaje się lękowi i spełnia swoje główne posłannictwo czyli „Stwarzanie światów”. Prezentacja cyklu ma na celu zwrócenie uwagi reżyserów, dramaturgów, aktorów, krytyków – ludzi teatru – na zapomniane i wartościowe teksty.

Magdaj

Julia Kijowska zdobyła Feliksa Warszawskiego
za rolę Uny w spektaklu "Blackbird"
w Teatrze Dramatycznym
(kategoria najlepsza pierwszoplanowa
rola kobieca w sezonie 2006/2007).

Aktorka zagra jedną z głównych ról
w sztuce Elżbiety Chowaniec,
która zostanie wystawiona 8 grudnia
w Laboratorium Dramatu.
Sztukę reżyseruje Aldona Figura,
grają Julia Kijowska, Dorota Landowska,
Paulina Kinaszewska, Agnieszka Warchulska.
[/b]

Magdaj

13, 14 listopada, godz. 19.00

MIŁOŚĆ@TANGO.BAR

Recital w rytmie tanga, złożony z krwistych kawałków i groteskowych tekstów, opisujących perypetie miłosne i kryminalne. Liryczny, refleksyjny i kabaretowy spektakl. Zapraszamy na recital Pauliny Kinaszewskiej w Laboratorium Dramatu.

„Recital powstał dzięki naszej wspólnej fascynacji tangiem – mówią Paula Kinaszewska i Bartek Woźniak – Kiedy poznaliśmy Darka Bazaczka, zaraziliśmy go pomysłem stworzenia recitalu w rytmie tanga, złożonego z krwistych kawałków i groteskowych tekstów, opisujących perypetie miłosne i kryminalne.” Prapremiera odbyła się w Sopocie podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej. Od tamtej pory spektakl wciąż się rozwija, powstają nowe piosenki i pomysły inscenizacyjne. Inspiracją jest nie tylko tango pochodzące z Argentyny, ale również warszawskie, andrusowskie ballady oraz tanga przedwojenne. Piosenki opowiadają o miłości, samotności, zdradzie, tęsknocie i zemście. Są wśród nich groteskowe teksty kabaretowe, ballady z półświatka i wzruszające teksty liryczne. Oprócz tekstów Dariusza Bazaczka aktorka śpiewa przedwojenne tanga, m.in. Andrzeja Własta i Jerzego Petersburskiego.

Paulina Kinaszewska - Aktorka teatralna i filmowa. Pochodzi z Gdańska. Studiowała w Warszawskiej Akademii Teatralnej pod opieką artystyczną Anny Seniuk i Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej. Studia ukończyła w 1999 roku i otrzymała angaż w Teatrze Narodowym. Za rolę Anusi w „Szkole żon” Moliera otrzymała Nagrodę im. A. Nardellego Sekcji Krytyków Teatralnych ZASP dla najlepszego debiutu sezonu. Związana obecnie z Teatrem Studio w Warszawie. Interesuje ją aktorstwo totalne, a więc także tańczy, gra na skrzypcach, śpiewa. Wraz z kompozytorami Bartłomiejem Woźniakiem i Przemkiem Książkiem oraz autorem tekstów Dariuszem Bazaczkiem, w 2002 roku powołali do życia recital zatytułowany „Nad ranem w barze Pernambuco”, który obecnie nosi tytuł „miłość@ tango.bar”. .

Dariusz Bazaczek – autor tekstów, dramatopisarz, grafik, designer. Laureat XXV Festiwalu Piosenki Studenckiej Kraków 1990; laureat II Festiwalu Ballady im. Leonarda Cohena Kraków 1991; laureat Ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Aktorskiej Warszawa 1992. Autor tekstów piosenek-laureatek Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1998, 1999, 2002). Jest autorem spektakli teatralnych wystawianych w Polsce i w Niemczech. Zajmuje się rysunkiem i grafiką (wystawy w Gdańsku i Sopocie). Art director i designer produktów, które zostały wyróżnione nagrodami Rady Europy – EuroPrix 1999, EuroPrix Quality Seal 2002.

Bartłomiej Woźniak – muzyk – gitarzysta, kompozytor, reżyser dźwięku, sound designer. Grę na gitarze studiował na Wydziale Muzyki Jazzowej w szkole II st. im. F. Chopina w Warszawie w klasie Piotra Lemańskiego i Leszka Potasińskiego, w Prywatnej Szkole Muzyki Rozrywkowej im. K. Komedy w Warszawie w klasie Grzegorza Gałuszki i Krzysztofa Fetrasia oraz w mistrzowskiej klasie gitary Gary Wittnera. W latach 1997-1999 koncertował z triem Media Luna (wraz z Przemysławem Książkiem – akordeon, i Piotrem Sawickim – kontrabas). Repertuar zespołu zawierał w większości utwory Astora Piazzoli. W roku 1999 ukończył Wydział Reżyserii Dźwięku w AMFC w Warszawie na kierunku filmu i muzyki rozrywkowej. Komponował muzykę do filmów Michała Gazdy (Lady Domina, Wtorek), jako reżyser dźwięku i sound designer współpracował z Ewą Piętą (Piechu, Dziewczyna z plakatu), Tomaszem Babińskim (Katedra), Feliksem Falkiem (teatr TV Razem), Wojtkiem Pacyną (Sensacje XX w., serial Zostać Miss).

Przemysław Książek – akordeonista, kompozytor. Studiował grę na akordeonie w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie pod kierunkiem profesora Włodzimierza Lecha Puchnowskiego (1994-1997) oraz kompozycję w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi pod kierunkiem prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego (1997-2000). W latach 1997-1999 koncertował wraz z Bartłomiejem Woźniakiem i Piotrem Sawickim w trio Media Luna. Kompozycje Przemysława Książka są publikowane w Musikverlag Manfred Weiss – Dortmung. Nakładem wydawnictwa Acte Prealable ukazała się płyta Danzabile, którą artysta nagrał wraz z kwartetem smyczkowym CANON. Na płycie, obok kompozycji autora, znajdują się utwory Astora Piazzoli.

Pauli Kinaszewskiej akompaniuje zespół muzyczny w składzie:
Dawid Lubowicz – skrzypce
Jarek Kutera – akordeon
Bartłomiej Woźniak – gitara
Konrad Kubicki - kontrabas

Spektakl trwa ok. 60 minut.

Magdaj

Witam

Mam zaszczyt poinformować o najbliższej premierze:

PREMIERA W LABORATORIUM DRAMATU

8 GRUDNIA 2007

"Gardenia" Elżbiety Chowaniec

"Gardenia" to zbiorowy portret polskiej kobiety, opowieść o alkoholiczkach i pracoholiczkach. Sztafeta pokoleń, w której kobiety próbując wyrwać się z kręgu rodzinnych nałogów, wpadają w pułapki uzależnień. W debiutanckiej sztuce Elżbiety Chowaniec grają Dorota Landowska, Agnieszka Warchulska Paulina Kinaszewska i Martyna Peszko.
"Gardenia" Elżbiety Chowaniec, opowiada historię prababki, babki, matki i córki, na których życiu zaciążyła skłonność do uzależnień. Prababka jest alkoholiczką, której nałóg pojawił się jako efekt traumatycznego dzieciństwa, młodości spędzonej podczas II wojny światowej i trudnego macierzyństwa w okresie Polski stalinowskiej. Babka to przedstawicielka pokolenia, które czas dojrzałości spędziło w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, w Polsce okresu "socjalizmu z ludzką twarzą". Próbuje walczyć z nałogiem matki i… sama popada w pracoholizm. Wyzbywa się uczuć, a miłość zastępuje jej misja walki z alkoholizmem najbliższych. Matka próbująca zrekompensować brak uczuć ze strony babki, cierpiąca z powodu braku rodzinnych więzi, pod pozorem poszukiwania miłości i rodzinnego ciepła także popada w alkoholizm, doprowadzający rodzinę do poziomu patologii. Córka jest ostatnią osobą w tym łańcuchu cierpienia, która próbuje przeciwstawić się rodzinnemu nałogowi poprzez realizację ambicji zawodowych - przeradzających się, zgodnie z genetyczną skłonnością, w pracoholizm. Przedstawicielka najmłodszego pokolenia próbuje jednak nowoczesnych form walki z uzależnieniami, szuka pomocy dla siebie i rodziny w terapiach psychologicznych. Równocześnie stara się zbudować rodzinę na nowych zasadach, które, jak ma nadzieję, pomogą jej uciec przed rodzinnymi obciążeniami.

Czy jej się to uda?

Sztuka Elżbiety Chowaniec, młodej, utalentowanej dramaturżki, jest błyskotliwym portretem kobiety – Polki na przestrzeni ostatnich czterech pokoleń, a równocześnie uniwersalnym obrazem człowieka, który zmaga się z fatum uzależnień, wywołanych niemożliwym do pokonania tragizmem losu ludzkiego. Utwór Elżbiety Chowaniec charakteryzuje się żywym, inteligentnym dialogiem i celnymi obserwacjami społeczno-obyczajowymi, a także wrażliwością na uwarunkowania historyczne. Znajomość i zrozumienie tych realiów pozwala autorce wyjść poza bezpośrednią perspektywę obyczajową.

Spektakl reżyseruje Aldona Figura, przedstawicielka młodego pokolenia reżyserów, którzy posiadają swoje wyraziste oblicze. Figura koncentruje się w swej pracy na opisie sytuacji kobiety. Jej, zwykle głośne, spektakle - jak "Monologi waginy" E. Ensler, "Zazdrość" E. Vilar, "Tylko ta pchła" N. Wallace, "Tiramisu" J. Owsianko i "Absynt" M. Fertacz - tworzą coraz bardziej komplementarne studium " drugiej płci".

Galerai zdjęć z prób: [link widoczny dla zalogowanych]

POZDRAWIAM!!!

--
Szymon Majewski
Laboratorium Dramatu
+48 663 741 905
+48 697 618 407